S.A.M film o uczuciach.

S.A.M to love story. Dotyczy chłopaków z zespołem Downa.

Tematyka seksualności osób z zespołem Downa staje się coraz bardziej otwarta. S.A.M jest tego przykładem. Pierwotnie był sztuką, wynikającą z uczuć jakie wyrażały osoby podczas warsztatów na ten temat. Gdy okazało się, że są one w wielu wypadkach ignorowane przyszedł czas na film, by podkreślić fakt seksualności, że ona istnieje. To, że osoba ma etykietę osoby niepełnosprawnej, nie oznacza, że nie ma swojej seksualności. Tak powstał film, który jest też do oglądnięcia w ramach festiwalu UK LGBTQ.

https://themighty.com/2020/09/short-film-sam-lgbtq-down-syndrome/

Czytając wpis na ten temat zwróciłem uwagę na ten komentarz aktorki z niepełnosprawnością, który rzuca ciekawe spojrzenie na ten problem:

“Niepełnosprawność nie może być opisana wyłącznie jako„ utknięta na wózku inwalidzkim w tle ”. Należy ją postawić na pierwszym planie jako część narracji. Możliwości, jakie może to zapewnić społeczności osób niepełnosprawnych, są ogromne i mogą zmienić sposób, w jaki społeczeństwo będzie reagować na niepełnosprawność w przyszłości ”.

Zatem tutaj nie chodzi tylko o fakt seksualności, ale też i przede wszystkim odbioru niepełnosprawności, która wciąż jest traktowana jako coś kompletnie innego, pozbawionego praw, emocji, a ma przecież prawo do egzystencji w to w pełnym wymiarze jakościowym, skoro nie ma aborcji i walczy się z nią. Nie można kogoś utrzymać przy życiu i go zabić, zatem czas na to by dać pełne życie osobom niepełnosprawnym, a nie tylko okruchy. Nieprawdaż?