Śniadanie.

Zrobiłem zakupy, wróciłem do domu i jeszcze wszyscy spali. Nagle jak rozpakowywałem borówki usłyszałem Janka. Ooo obudziło się dziecko: “Tato idę do Ciebie!”

Tak zaczął się ten dzień. Umyłem borówki i maliny podstawiłem Jankowi, bo jak przyjdzie to będzie chciał zjeść. Sobie też. “Hello Daddy!” U mnie zong, bo to dziecko po angielsku gada. Cóż niech ma. Odpowiedziałem grzecznie po angielsku i usiadłem do mojego śniadania. “How are your blueberries?” dziecko zapytało. Ja z automatu “Delicious” czyli smaczne i jem dalej.

Dziecko: “Please give me raspberries?” czyli podaj mi maliny. Podałem i coś mi tutaj nie pasowało…ale wziąłem swoje pomidory i chciałem posmarować pieczywo masłem i tutaj:” May I have butter please?” od dziecka i to mnie wkurzyło. Nie dość, że dziecko włączyło sobie moduł języka angielskiego, to jeszcze odpowiednio go używało. Tak mnie to zbiło z pantałyku, że zapchałem się śniadaniem…a Janek włączył ipada, odszukał swój ulubiony program po angielsku i tam bohaterowie jedzą śniadanie, a Janek świetnie się ich ról nauczył.