Strategie edukacji włączającej

Otrzymuję pytania, i dobrze, od Was dotyczące edukacji włączającej w “pigułce”, czyli jakie są główne elementy tego podejścia konieczne do realizacji tego typu podejścia.

Biorąc pod uwagę nasze dotychczasowe starania, pracę Agnieszki i Alberta, wyciągnąłbym następujące punkty (strategie), które uważałbym za konieczne, by edukacja włączająca miała sens i odniosła sukces:

DOSTOSOWANIE KLASY

Z perspektywy klasy jako części budynku szkoły, konieczna jest jej taka przebudowa, by dziecko, nauczyciel mogli być skoncentrowani na sobie bez żadnych barier. Z drugiej strony układ dzieci w klasie powinien sprzyjać włączeniu, czyli dzieci z deficytami edukacyjnymi nie mogą czuć się, że są jedyne i same w klasie.

DOSTOSOWANIE METODY NAUCZANIA

Prezentowane przez Agnieszkę metody co-teachingu pokazują jak wiele można uzyskać przebudowując relacje między nauczycielami, jak dopasowując ich rolę do programu lekcji. Każdorazowy plan lekcji i scenariusz lekcji powoduje, ze lekcje nie są przypadkowe a te nawet najtrudniejsze są możliwe do realizacji.

ODPOWIEDNIE ZADANIA W KLASIE I W DOMU

Z jednej strony mamy sytuację, gdzie motywacja ucznia z ZD wymaga pewnego równego jego traktowania. Wyznaczania tych samych celów. Jednakże wiemy, ze dojście do celu może być każdorazowo zmieniane i dostosowane do możliwości ucznia. Edukacja włączająca umożliwia właśnie poszukiwanie innej drogi dojścia do celu.

DOSTOSOWANIE PRAC KLASOWYCH I EGZAMINÓW

Pisanie prac klasowych, tudzież egzaminów musi z jednej strony być wyzwaniem dla dziecka, z drugiej strony być w jego zasięgu. Wymaga to umiejętnego postawienia celu, dania odpowiedniej ilości czasu oraz wzmocnienia, pozytywnego by dziecko było gotowe na tak postawione zadanie.