Światowy Dzień Zespołu Downa: czy o dzieciach, czy dorosłych, jak pisać, jak mówić?
Światowy Dzień Zespołu Downa (WDSD) powstał by mówił o wolnym dostępie do służby zdrowia, edukacji, pracy i prawa do jakościowego życia osób z ZD. Zatem mówi o wszystkich osobach bez względu na wiek. Z tej perspektywy podczas tego dnia powinniśmy mówić o każdej grupie wiekowej. To fakt. Jednak wciąż odkąd pamiętam bazą komunikacji o osobach z ZD były dzieci. Czy dlatego że wzbudzają litość? Myślę, że nie. Nasz pierwszy WDSD w 2008 roku był o dzieciach, gdyż nie mieliśmy ani wzorów do jakich powinniśmy się odwoływać, ani wiedzy, że może być inaczej.
https://www.zespoldowna.info/swiatowy-dzien-zespolu-downa-2008-3.html
Dzisiaj patrząc na przesłanie WDSD powinniśmy pokazywać wzorce. Powinniśmy mówić, jak wiele osoby z ZD mogą uzyskać, gdy da się im szansę. Nie bez kozery ostatnio mowa jest o walce ze stereotypami, mowa jest o godnym życiu dorosłym, o małżeństwie, przyjaźni i pracy. To jest wzór do którego powinniśmy dążyć w budowaniu życia dla naszych dzieci.
Zakładam, że jest nas z roku na rok mniej, ale Ci którzy żyją powinni dostać także jeszcze jedno bardzo ważne wsparcie: możliwość walki z chorobą Alzheimera. Nie zdziwi mnie, gdy jednym z tematów WDSD będzie dostęp do badań i leczenia (znów!) tej choroby .
To jest moje zdanie. Jak to podsumować? Zrobię to na dwa sposoby:
1.Należy pisać o każdym naszym dziecku bez względu na wiek. Tym trzeba się chwalić, że nasze dzieci po prostu są, mogą i chcą.
2.Pokazujmy ludzi z ZD, którzy osiągnęli swoje cele, a jeszcze wczoraj nikt w to wierzył bo takie były stereotypy. W Polsce mamy ich na tyle, że bez względu czy szukamy wzorca kobietę, czy mężczyznę, sportowca, czy też pracownika, osobę samodzielną to możemy znaleźć. Na tej stronie jest ich bardzo dużo, bez względu na wiek też. Dla mnie to Bohaterowie, potwierdzający że można osiągnąć wiele..i uzyskali to dzięki NIEWIDZIALNYM rodzicom, nauczycielom, rehabilitantom, logopedom…po prostu wspaniałym ludziom.
Jak to można zrobić przykłady są:
Tryb edukacyjny tak bym to ujął.
https://www.youtube.com/watch?v=meUL9CWAcvo
Tryb rodzinny, pokazujący emocje ale i możliwości osoby z ZD należącej do rodziny
https://www.youtube.com/watch?v=spDcG5AFMgU
To są inne perspektywy od tych jakie my mieliśmy, bo ich po prostu wtedy nie było. Patrzcie na takie przykłady i pokazujcie je, bo zmieniają perspektywę.