Szkielet w zespole Downa

Tego typu artykułów jest bardzo mało, a sam widzę jak temat kości ich budowy, deficytów minerałów i witamin rzutujących na ich odbudowę, jest istotny. Cieszy mnie, że jednak jest.

https://link.springer.com/article/10.1007/s11914-021-00674-y

Co można wyczytać tutaj:

1.Szkielet chłopaka z ZD i dziewczyny z ZD jest inny. Także w inny sposób manifestuje deficyty, które w sposób istotny różnicują osoby z ZD od populacji.

2.Utrata masy kostnej związana z wiekiem w ZD objawia się wcześniej w porównaniu do populacji. jest to efekt prostego mechanizmu: komórki obumierają szybciej i w większej ilości w stosunku do tempa pojawiania się nowych komórek i ich ilości. Tego ostatniego jest mniej w proporcji do pierwszego zjawiska.

3.Zaburzenia jakości szkieletu osób z ZD wynikają ze zmian w metabolizmie, szlakach komórkowych i molekularnych, na które wpływa nadekspresja genów trisomicznych.

4.Specyficzne dla płci zmiany występują w krytycznych szlakach rozwojowych, które zakłócają gromadzenie się kości, przebudowę i homeostazę i są potęgowane przez starzenie, powodując zwiększone ryzyko osteopenii, osteoporozy i złamań u osób z ZD.

Ja dodam od siebie: brak odpowiedniego napięcia mięśni jest przyczyną dolegliwych zmian szkieletu, kręgosłupa i często występującej skoliozy. Z drugiej strony efekt zmian w kręgosłupie odbija się w stawach: kolanowym i skokowym zmieniając w sposób istotny elastyczność ścięgien, kształt stopy, funkcjonalność stawu kolanowego. W efekcie mamy stopę rozbitą, ja to nazywam “kaczą”. Ścięgna korygujące przeciążenia od kręgosłupa są mocno przeciążone, przez co występują częste dolegliwości stóp, stawów, ale bez zwichnięć, złamań. Podobnie się ma z kolanami. Dodatkowo im osoba jest cięższa, z reumatoidalnym zapaleniem stawów, tym sytuacja jest trudniejsza i bardziej wymagająca wsparcia rehabilitacyjnego, pływania. To polecam zawsze.