W 2013 roku napisano, że należy uwzględnić nowa wiedzę o polimorfizmy genów w konstrukcji szczepionek.

Nie jestem zaskoczony takim wnioskiem. Nie jestem zaskoczony tym, że wiedza o dużej zmienności naszego genomu powoduje, że szczepienia będą coraz bardziej personalizowane. Przekonuję się także do tego, coraz  bardziej jednoznacznie, że szczepienia są powodem autyzmu i wielu powikłań.

”These findings help explain a variety of immune response-related phenotypes and promote a new paradigm of ‘vaccinomics’ for novel vaccine development.”

Te odkrycia pozwalają na wyjaśnienie zróżnicowanych fenotypów immunologicznych w reakcji na określone szczepienia i promują nowy paradygmat VACCINOMICS dla przyszłych prac nad tworzeniem szczepionek.

Zdanie powyższe pochodzi z tego raportu: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3570049/

Mówi on o zdecydowanie odmiennej reakcji na szczepienia osób posiadających polimorfizmy genów autoimmunologicznych takich jak te z rodziny HLA czy IL. Biorąc pod uwagę rok artykuły 2013, można stwierdzić że już wtedy zaobserwowano odmienną reakcję  na szczepienia przeciwko odrze u wielu osób z tymi polimorfizmami. Jak zwykle w delikatny sposób mówi się o  “wciąż pozytywnych działaniu istniejących szczepionek” zauważając, że jednak w coraz większej mierze nie są one skuteczne. Według ostatnich badań ponad 10% osób nie reaguje w ogóle na to szczepienie w USA…a szczepienie przeciwko odrze jest w grupie “najgorszych” dla organizmu szczepień z 12-13 miesiąca życia nazywanej powszechnie MMR. To te szczepienie jest najbardziej podważalne w swojej skuteczności i wskazywane jako te, które czyni najwięcej zła poprzez swoje powikłania u dzieci.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4979181/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4527396/

Z mojej perspektywy, dzieci z ZD, dzieci autystyczne są w tej grupie łącznie z ich rodzinami, tak powszechny jest poziom występowania w tej grupie wskazywanych polimorfizmów. Zatem wraca wciąż pytanie:

czy dzieci z takimi polimorfizmami należy szczepić, gdy ryzyko ich pozytywnej reakcji na daną szczepionkę jest tak małe?

O tym, że szczepienia na tym poziomie są wątpliwe wiemy od 1996 roku, tylko my rodzice nie mamy możliwości podejmowania swoich decyzji. Stąd zachęcam Was do badania polimorfizmów, by móc określić jak poradzić sobie z rozwojem dziecka. W kontekście szczepień jest to szczególnie ważne.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15165177

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15712014

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25593592

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8763977

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24513009

http://roosclues.blogspot.com/2016/04/studies-show-that-individual-responses.html