Wiek a skuteczność leków, suplementów w leczeniu osób z zespołem Downa

Dostałem maila z pytaniem: czy leki działają bez względu na wiek?

Jest pewna procedura badawcza dotycząca leków w USA. Zgodnie z nią jeżeli producent jakiegoś środka chce wprowadzić go do użycia musi przejść przez testy na zwierzętach w pierwszym etapie. Są to zazwyczaj myszy lub szczury. W kolejnym testom podaje się dorosłych, potem nastolatków a na koniec dzieci.

Alberto Costa zgodnie z tą procedurą bada memanytnę, jako lek dla osób z trisomią 21.

http://www.zespoldowna.info/doktor-albert-costa-tyche-i-jego-walka-o-lek-dla-zespolu-downa.html

http://www.zespoldowna.info/memantyna-wiemy-jak-dziala.html

http://www.zespoldowna.info/lek-spowodowal-poprawe-pamieci-u-osob-z-zespolem-downa.html

Mematyna jest lekiem, który przez pryzmat badaczy, może być lekiem stymulującym rozwój-hamowanie choroby Alzheimera u osób z ZD. Działa jako lek poprzez normalizowanie funkcjonowania receptorów glutamianowych znanych jako NMDA. Receptor ten jest kluczowy dla pamiętania i uczenia się, a co za tym idzie kluczowy dla poprawy funkcjonowania osób z ZD.

Na pierwszym etapie, po badaniach nad myszami, testowano memantynę na osobach w podeszłym wieku. Nie uzyskano oczekiwanych korekt w postaci poprawy funkcji poznawczych, pamięci.

Na drugim etapie zajęto się osobami powyżej 16 roku. Nie uzyskano po raz kolejny oczekiwanych rezultatów, choć pojawiła się iskierka w postaci poprawy epizodycznej pamięci werbalnej.

Teraz Costa będzie mógł zbadać reakcje osób z ZD w dużo większej grupie pod względem wieku, czasu, dawek jak i ilości ochotników.

Kluczowym dla Costy w ramach tych badań jest to, że im dotyczą one młodszych osób, tym zakres zmian wywołanych lekiem jest większy. Komentował on to w następujący sposób:

“LECZENIE MEMANTYNĄ OSÓB ZAAWANSOWANYCH WIEKOWO nie jest dzisiaj praktycznie możliwe ze względu na zakres zmian patologicznych mózgu”. Costa wskazuje przy tym, że mamantyna nie jest lekiem na trisomię 21, a jedynie lekiem usprawniającym pewien element wynikający z jej istnienia. Im dłużej nierównowaga genowa istnieje, tym zatem mniejsze są szansę na trwałe pozytywne zmiany…a czasami na jakiekolwiek zmiany.

Powołuje się przy tym na badania lekarzy włoskich, którzy zauważyli, że efektywność fluoksetyny jest największa od 6 miesiąca ciąży do 6 miesiąca życia. Stwierdza, że  im szybsza jest interwencja farmakologiczna, tym bardziej trwała jest poprawa stanu zdrowia.

http://www.zespoldowna.info/prozac-pomaga-od-urodzenia.html

Z mojego punktu widzenia można zbudować następującą prawidłowość:

IM SZYBCIEJ DZIECKO OTRZYMUJE WSPARCIE FARMAKOLOGICZNE TYM SZYBCIEJ WIDAĆ TEGO EFEKTY.

Z drugiej strony widać, że efekty te tak na prawdę są możliwe do oceny po 5, 10 latach życia dziecka.

Patrząc na reakcje osób powyżej 30 roku życia na leki i suplementy uważam, że nie wymyślono jeszcze szybko działającego środka, który znacząco poprawiłby stan osoby z ZD, a suplementacja staje się w tym wieku i przy tej wadze po prostu za droga.

Dla osób pomiędzy 16 a 30 rokiem życia terapia antyalzheimerowa jeszcze daje efekty, ale z pewnością nie tak szybko jak w młodszych grupach wiekowych. Ciekaw jestem jednak, jak one by się zachowywały gdyby uwzględniono inhibicję nadekspresji genu DYRK 1 A, kluczowego dla trisomii 21 a do tej pory przez nikogo nie wykorzystanej.

Osoby w wieku 9-16 lat reagują w sposób różnorodny na podawane substancje stymulujące. Tutaj już widać poziom zaawansowania chorób będących wynikiem trisomii 21, przez co poprawa funkcjonowania jest zależna od ich poważności.

Dzieci w wieku 5-9 lat są w ostatnim okresie u których można, niemalże w ciemno stwierdzić, że stymulacja da dużą poprawę i w miarę szybko. Są tutaj też wyjątki w zakresie celu jaki chcemy osiągnąć. Jeden jest łatwiejszy, drugi trudniejszy do osiągnięcia. Jednakże jeżeli u tej grupy osób kontynuowane jest leczenie zaczęte we wcześniejszym okresie życia, to poprawa ich funkcjonowania dzięki lekom, suplementom jest bardziej widoczna.

Dzieci 0-5 lat. Efektywność terapii mierzona tempem zmian i ich głębokością zależy w istocie od dobranych dawek. Każde dziecko w tym wieku zmienia się. Ma swoją specyficzną i zindywidualizowaną ekspresję genów, która może modyfikować rozwój, pomimo podawania leków. Można jednak przyjąć, że w tym okresie plastyczność organizmu, jego “zdrowie” jest tak dobre, że jest kwestią jedynie czasu osiągnięcie poprawy bieżącego stanu.

Na koniec przypomnę jedną istotną informację:

TERAPIA LEKAMI, SUPLEMENTAMI MUSI MIEĆ CEL!

Jeżeli podajemy je po to, by podać to nic się nie wydarzy. Do terapii farmakologicznej należy przygotować terapię zajęciową, edukację, pracę, gdyż tylko wtedy mózg, organizm będzie wykorzystywał swoje nowe siły i możliwości.