Wielkość tego dnia mierzę reakcją ludzi na to co się wydarzyło…

Popłakałem się kilka razy w ciągu ostatnich dni…z radości, ale to co przyszło od SZKOŁY JANKA rozczuliło mnie na amen. Pochylam moją głowę wobec NAUCZYCIELI Janka i Dyrektora jego SZKOŁY, za to że podczas tego dnia, Janka dnia, omawiano to co Janek osiągnął z Kamilem i z nami w górach. I te reakcje, po tym wydarzeniu, o których nigdy nie marzyłem, że będą, że są możliwe wobec osoby z ZD. “Janek to Kozak!” niby prosty komentarz od jego kolegi, który był w górach, ale dopóki nie zobaczył filmu, zdjęć nie rozumiał, co Janek osiągnął, mnie powalił.

Potem ten list od koleżanki Janka ze szkoły i te słowa:

Dziękuję i jeszcze raz dziękuję. Warto żyć dla takich chwil.

Dziękuję Nauczycielom, że umieją budować uczucia, piękno w ludziach. Dziękuję Szkole, Panu Dyrektorowi, że stworzył coś niepowtarzalnego. Na koniec dziękuję oczywiście KOLEŻANKOM I KOLEGOM Janka ze szkoły i ich Rodzicom, że są, że czują i kształtują lepszą wizję przyszłości dla Janka i jego przyjaciół z ZD ze szkoły. To jest UNIKAT.