Wiem, że najwięcej daje samodzielność. Wiem, że jest to związane z aktywnością fizyczną i sportem.

Patrzę do tyłu i zastanawiam się, co mogłoby dać Jankowi więcej, gdybym nie przejmował się tymi głosami, które nas otaczały. Jakbym nie myślał, to wraca sport, wracają góry. Tylko z jednego powodu: dają samodzielność, uczą radzenia sobie z problemem, dają siłę by iść do przodu. Za późno na to wpadłem, a potem uszy Janka nie dały mu szans w pływaniu. Cieszę się, że udały nam się góry, bo widzę jak dużo mu to dało. Stał się pewny tego co robi, jest odważny, jest komunikatywny…jest zdolny i sprawny! Osiągnęliśmy zatem to o czym wszyscy my rodzice myślimy od początku życia dziecka z niepełnosprawnością. Żałuję tylko, że zrozumieliśmy to tak późno.