Wpływ DYRK1A na tarczycę.
To będzie krótkie zdanie, ale jednoznaczne: DYRK1A powoduje że anatomicznie tarczyca jest istotnie grubsza, ale mniej funkcjonalna, co jest skorelowane z powolniejszym uwalnianiem hormonu T4 i tendencją do zwiększonego poziomu TSH.
Z tej perspektywy bazowe w ZD musi być podawanie EGCG by stymulować na ile to możliwe DYRK1A. Konieczne jest odrzucenie dogmatu poprawności TSH jako w ZD zupełnie niesprawdzającego się tytułem anatomicznej, zmienionej struktury tarczycy. W konsekwencji należy wprowadzić mieszaną suplementację łączącą podawanie T3 i T4. Spowolnienie uwalniania T4 jest związane także z dysfunkcją mitochondriów, zatem nie jest racjonalnym zwiększanie dawki T4, gdyż nie da to efektu oczekiwanego…czyli wzrostu poziomu T3, który jest odpowiedzialny za regulację ekspresji genów APP, DYRK1A, RCAN1 chociażby kluczowych w regulacji patologii ZD. To lekarz musi zrozumieć.