…wraca temat aborcji.
czerwiec 29, 2018 by Jarek
Kategoria: Po prostu życie
Czytam maile Kasi, czytam maile Edyty, czytam maile Asi i nie ma większej kary jak zmuszenie człowieka w kraju takim jak Polska do urodzenia dziecka niepełnosprawnego. Jeżeli religia tak chce, to ta religia powinna wziąć pełną opiekę nad wszystkimi dziećmi niepełnosprawnymi, bez grosza wsparcia od Państwa.
Jeżeli ktoś chciał urodzić dziecko niepełnosprawne, niech podniesie rękę…
Zgadzam się ,nikt z nas nie chciał zostać rodzicem dziecka niepełnosprawnego . Ale gdy już się to stało i przestaliśmy w końcu zadawać sobie pytanie „ dlaczego my”, „ dlaczego to nam się przydarzyło „ , wzięliśmy sprawy we własne ręce i zaczęliśmy działać . Dlaczego ? Proste – kochamy nasze dzieci . Chcemy dla Nich jak najlepiej . Wiem , ze gdybym podczas ciazy dowiedziała się , ze moja upragniona corka będzie miała Z D tak czy siak nie podałabym się zabiegowi aborcji . To się absolutnie nie wpisuje w mój światopogląd . Ale powtarzam – mój . Uważam , ze rodzice powinni sami decydować o tym czy chcą być rodzicami dziecka upośledzonego . Jeśli nie chcą , nie mogą powinni mieć możliwość aborcji w godnych warunkach a do tego nikt nie ma prawa ich osadzać .
To bez komentarza: https://wiadomosci.onet.pl/kraj/apel-biskupow-do-parlamentarzystow-w-sprawie-aborcji/qd3frv6
jestem przeciwna aborcji, jako formy antykoncepcji, ale nie ma mojej zgody na dalsze zaostrzenie przepisów w tej kwestii i penalizowanie kobiet, ani ich odsądzanie od czci i wiary, jeśli podejmą taką decyzję w obliczu informacji o głębokim upośledzeniu oczekiwanego dziecka. w tym względzie dla katolików powinien wystarczyć dekalog, a innym nie śmiałabym narzucać decyzji. niech każdy rozstrzyga we własnym sumieniu.