Zdrowe dziecko z zespołem Downa wg. mnie

Wychodzimy z założenia, że lekarze nie wiedzą czym jest ZD. Zatem oceniają dziecko w układzie podobnym do innych dzieci i stwierdzają….dziecko jest zdrowe, bo nic nie widać. Rodzic jest w rozpaczy, bo doktor mówi, że dziecko jest zdrowe, ale przecież ma WADĘ GENETYCZNĄ zespół Downa….jednak tej wady nie widać. Jak zatem ocenić dziecko z zespołem Downa po urodzeniu?Czy jest zdrowe, czy jednak chore?

Po pierwsze diagnozujemy serce i układ trawienny. Sprawdzamy słuch, wzrok. Patrzymy na układ kostny. Jeżeli tam nic nie ma to … wiemy, że mama dziecka była silna i dobrze suplementowana w trakcie ciąży. Nie oznacza to, że ZD nie ma i nie ma problemów zdrowotnych dziecka…ich nie widać po prostu.

Jeżeli popatrzę na te wszystkie dzieci z ZD, którym mogłem towarzyszyć w drodze na nasz świat, to muszę powiedzieć tak:

w zależności od kondycji mamy i suplementacji jaką miała, dziecko wykorzystuje zasoby jakie mama dla niego zgromadziła od 4 tygodni nawet do 3 miesięcy po porodzie…a jak jest karmione piersią to niemalże do 6tego miesiąca życia “korzysta” na maxa od mamy.

W tym czasie jednak dokonują się już zmiany metabolizmów. Najłatwiejsze do diagnozy to metylacja, dysfunkcja mitochondriów, dysproporcje między HDL a LDL. Najtrudniejsze to poziomy złogów amyloidowych jakie już się kumulują.

Wracamy do naszego problemu: z tej perspektywy dziecko z ZD rodzi się zdrowe.

Zaczyna się zmieniać od momentu, gdy przestaje korzystać z pokarmu mamy albo/i zaczyna samo jeść obiadki w wieku około 6 mcy. Dziecko zaczyna korzystać z własnych zasobów i metabolizmów. Od tego momentu definicja ZD może mieć już pełne zastosowanie.

https://www.zespoldowna.info/definicja-zespolu-downa-2021-uzupelniona-i-poprawiona.html

Zespół Downa jest:

Całościowym zaburzeniem genomu, którego destabilizacja w postaci hipometylacji i hipermetylacji wynikająca z zaburzenia remodelingu chromatyny oraz czynników epigenetycznych, na różnych poziomach, zmienionej ubikwitynacji, powoduje błędną replikację DNA, przy towarzyszącej klonalnej hematopoezie powodującej mutacje genów, nawet tych potrojonych, a w efekcie przyspieszone starzenie się organizmu. Trisomia 21 chromosomu jest tutaj jedynie mechanizmem inicjującym kaskadę negatywnych zmian w obrębie wszystkich genów, wliczając w to wzmocnienie, nieskompensowanych efektów polimorfizmów rodzicielskich, kaskadę choroby Alzheimera, zmianę i stałą hiperaktywność układu immunologicznego w połączeniu z odmiennością jego reakcji na standardowe procedury lecznicze, dysfunkcję jelit powiązaną z charakterystyczną dysbiozą, wpływającą na pojawienie się cech autystycznych, dysfunkcję metabolizmu energetycznego i destrukcję mitochondriów, jak i typologię zmian fenotypowych dla zespołu Downa prowadzących do wcześniejszej, zakodowanej genetycznie śmierci osoby z tą wadą. Wszystkie te zmiany kreują stan stale trwającej choroby metabolicznej, immunologicznej, neurologicznej z istotnymi zaburzeniami kardiologicznymi, układu hormonalnego objawiającego się dysfunkcyjnym działaniem tarczycy i jej hormonów, czy też ze złożonymi problemami układu pokarmowego. Wynikające z tych przyczyn, progresywne pogorszenie się jakości życia, objawia się utratą funkcji poznawczych wraz z upływem czasu, stałym niskim napięciem mięśniowym mającym istotny wpływ na niedotlenienie organizmu i występowanie głębokich zaburzeń snu, zaburzoną komunikacją, niską sprawnością ruchową, ograniczającymi możliwość prowadzenia samodzielnego, rodzinnego życia.